به گزارش مبشرین به نقل از ایکنا، به مناسبت صد و دومین سالروز ولادت استاد محمدصدیق منشاوی، قاری مشهور مصری، وبیناری با حضور جمعی از فعالان قرآنی شامل سیدمحسن موسوی‌بلده، پیشکسوت قرآنی و ارتباط تصویری با طلال المسار، رئیس جمعیت قرآنی هرمل لبنان، حسین حمدان، قاری برجسته لبنانی، یحیی الصحاف، استاد قرائت عراقی و رضوان درویش، مبتهل برجسته سوری عصر دیروز، ۲۹ دی انجام شد. این جلسه به‌طور زنده از صفحه اینستاگرام خبرگزاری ایکنا و مؤسسه قرآنی احسن الحدیث نیز مخاطبانی را با خود به همراه داشت.
یحیی الصحاف، استاد قرائت قرآن از عراق در ابتدای سخنان خود از خبرگزاری قرآنی ایکنا به دلیل اهتمام به قاریان بزرگ قرآن و سیره آنها قدردانی و برای دست‌اندرکاران برگزاری این وبینار آرزوی موفقیت کرد.
الصحاف در ادامه گفت: امروز ما درباره یک قاری بزرگ صحبت می‌کنیم که خداوند به او استعداد فراوانی در صوت و تلاوت قرآن کریم داده بود که در نتیجه بسیاری از قاریان و مستمعین از او تأثیر گرفتند و صوت و ادای او بسیاری را عاشق و وابسته به قرآن کریم کرد.
او درباره ویژگیهای صوت و سبک تلاوت متمایز استاد منشاوی گفت: در کتابی که درباره این قاری برجسته نوشته‌ام او را با صدای حزین و ادای خاشع معرفی کردم.
الصحاف افزود: در مکتب تلاوت مصری از قدیم تا به الان قاریان بسیاری تربیت شده‌اند در هر نسلی قاریان برجسته‌ای بوده‌اند که ابداعات و مهارت‌های زیاد و اصول فنی مطالعه شده و علمی ارائه کردند که شیخ محمد رفعت، شیخ مصطفی اسماعیل و استاد عبدالباسط از نمونه‌های آنها بوده‌اند.
این داور بین‌المللی قرآن کریم با اشاره به اینکه هر کدام از قاریان مشهور مصری سبک و اسلوب مشخص خود را داشته‌اند، گفت: استاد منشاوی در سبک خود منحصر به فرد بود. او قرآن را به صادق‌ترین وجه و بالاترین سطح احساس و در نهایت خشوع تلاوت می‌کرد. نغمات و مقامات قرآنی را به شکلی کاملاً مناسب و مطابق با آیات قرآنی به کار می‌گرفت.
او صفت برجسته در صوت منشاوی را حزن صوت او خواند و گفت: ماهیت صدای او حزین است، بنابراین از هر زاویه‌ای که صوت منشاوی بررسی می‌شود در سطح قرار، جواب و میانه آن و جواب جواب، حزن صوت او پدیدار است و در هر مقامی هم که منشاوی آیات قرائت می‌کنند، صفت حزن نمودار است.
الصحاف در ادامه اسلوب تلاوت منشاوی را مبتنی بر ادای تعبیری و تصویری و ادای خاشع توصیف کرد و گفت: از ویژگیهای صوت منشاوی ادای تعبیری اوست که حزن عمیق را می‌توان در آن مشاهده کرد. صوت منشاوی به قدری عظیم و در عین حال عمیق است که گویی همان زمان یک بنده عاشق در حال مناجات با پروردگار است و اشک می‌ریزد.
او افزود: صوت منشاوی همچنین به گونه‌ای است که گویی تو در آن لحظات که صوت را می‌شنوی در صحن یک مسجد گشت می‌زنی همان طور که هر زاویه‌ای از زوایای مسجد تو را به یاد خدا می‌اندازد صوت منشاوی هم این گونه است؛ وقتی صوت منشاوی را کامل گوش می‌دهی متوجه می‌شوی که هر زاویه‌ای از آن تو را به یاد خدا می‌اندازد.
این قاری قرآن عراقی تصریح کرد: صوت منشاوی، قوی، زیبا، مهذب، آرام و خاشع است. او بر سطوح صوت از قرار تا جواب و جواب جواب مسلط و در عین حال صوت او بسیار روان و متوازن است.
این کارشناس قرائت قرآنی با بیان اینکه منشاوی در همه مقامات قرآنی اسلوب خاص خود را به کار گرفته است، گفت: او در برخی مقامات ادایی کاملاً منحصر به فرد و متمایز داشت و در مقام‌های نهاوند، حجاز و رست مهارت‌هایی مشخص و مختص خود داشت.
در ادامه حسین حمدان به ایراد سخنانی درباره منشاوی پرداخت و گفت: از بزرگترین نعمت‌هایی که خداوند به امت اسلامی عطا فرموده نعمت قرآن کریم است و قاریان و اهل قرآن در این بین از نعمت خاصی برخوردارند.
او افزود: اهل قرآن و قاریان برگزیدگانی هستند که در تلاوت قرآن علاوه بر اینکه به سبک و اسلوبی پایبند هستند به قدرت معرفت و شناخت قرآن دست پیدا کرده‌اند.
او با بیان اینکه استاد منشاوی در زمینه تلاوت قرآن سبک ویژه خود را داشت که بالاتر از سبک‌های آن زمان بوده است، گفت: او از نسل دوم قاریان قرآن در تاریخ قرائت قرآن در مصر است اگر نسل اول را شامل علی محمود، احمد ندا و شیخ محمد رفعت بدانیم، منشاوی در کنار عبدالباسط، شعیشع و مصطفی اسماعیل متعلق به نسل دوم قاریان برجسته مصر هستند.
حمدان با بیان اینکه منشاوی با درک و احساس واقعی آیات گویی قرآن را از قلب خود به قلب مستمع وارد می‌کرد، گفت: او قرآن را با آگاهی، بصیرت و تدبر تلاوت می‌کرد و در عین حال خشوع و حزن بر فضای تلاوت او حکمفرما بود.
وی افزود: مستمع وقتی به صوت استاد منشاوی گوش جان می‌سپارد، تصور می‌کند که قاری با آن گریه می‌کند و این نعمتی است که خدا به منشاوی داده بود که فقط به معدود بندگانش عطا کرده است.
این داور بین‌المللی قرآن کریم در ادامه به حدیث امام صادق(ع) اشاره کرد که فرمودند قرآن با حزن نازل شده پس با حزن آن را تلاوت کنید.
حمدان تأکید کرد: اوج حزن در صوت منشاوی در تلاوت آیاتی است که درباره عقاب روز قیمات، عذاب الهی، کافران و مفسدان در جهنم نازل شده است.
او از دیگر نکات تأثیرگذار بر تبدیل منشاوی به قاری مشهور بین‌المللی را رشد او در یک خانواده قرآنی دانست و گفت: بسیاری اوقات این ویژگیهای اخلاقی است که بر صوت و اسلوب قاری به نحوی تاثیرگذار است که آن را به قرائت زیبا و منحصر به فرد هدایت می‌کند.
این کارشناس قرآنی با بیان اینکه قاری قرآن کریم باید ویژگیهای قرآنی داشته باشد تا شایسته قرائت قرآن باشد، گفت: گوش سپردن به آیات الهی با صدای حزین از استاد منشاوی تأثیر زیادی بر قلوب مستمع دارد، چون وقتی صدای خاشع به گوش مستمعین می‌رسد، آنها نیز احساس خشوع و طمانینه خواهند داشت.
حمدان گفت: خیلی از قاریان از مقامات نغمی مرتبط با فرح و شادی در تلاوت‌های خود استفاده می‌کردند؛ اما تأثیر صوت حزین استاد منشاوی بر مستمعین به مراتب بیش‌تر از آنها بوده است و این یعنی مقامات خاشع صوت منشاوی تاثیر بیشتری بر مستمعین دارد.
این استاد قرائت قرآن در پایان برگزاری چنین جلساتی را در معرفی مشاهیر قرآنی بسیار ارزشمند دانست و گفت: قاریان حال و آینده می‌توانند با شناخت بیش‌تر بزرگان قرائت قرآن از اسلوب آنها استفاده کنند و در این خصوص استفاده از مقامات خشوع در تلاوت استاد منشاوی الگوی بسیار تأثیرگذاری در قرائت قرآن است.
منبع:
مبشرین|پایگاه خبر قرآنی و معارف اسلامی
لینک مستقیم :
http://mobasherin.ir/shownews.aspx?id=69909