به گزارش مبشرین به نقل از ایکنا، شیخ «سیدمتولی عبدالعال»، قاری نامدار مصری در چنین روزی، ۲۶ آوریل سال ۱۹۴۷ میلادی در خانواده‌ای مذهبی و کشاورز در روستای «الفدادنه» واقع در استان الشرقیه مصر چشم به جهان گشود. پدرش «متولی» نام داشت و مادر به دلیل ارادتی که به شیخ سید احمد البدوی داشت او را «سید» نام گذاشت.  پدرش همیشه از خداوند متعال پسری را طلب می‌کرد که در راه گسترش دین اسلام تربیت شده و از عالمان دینی عصر خود شود.
 
سید متولی عبدالعال همیشه در مورد مراحل حفظ قرآن خود با افتخار سخن می‌گفت. او به واسطه پیرزنی نابینا به نام «مریم رزیق» در روستای محل تولدش حفظ قرآن را فرا گرفت.
 
این بانوی نابینا ازدواج نکرده بود و تمام وقت خود را صرف حفظ قرآن می‌کرد. به طوری که اگر او در روستا نبود، هیچ حافظ قرآنی در آن روستا رشد نمی‌یافت. این بانوی نابینا در سن ۸۲ سالگی پس از عمری آموزش حفظ قرآن دار فانی را وداع گفت.
 
سید متولی عبدالعال در سن ۵ سالگی شروع به حفظ قرآن کرد و ۱۲ سالگی آن را به پایان رساند و حافظ کل قرآن شد. سپس نزد شیخ احمد الصاوی عبدالمعطی رفته و نزد او قرائت قرآن به روایت حفص از عاصم را فرا گرفت. پس از آن به نزد شیخ طه الوکیل در روستای العرین رفته و علوم قرآنی و روایت قرائت ورش و قالون از نافع را نزد این استاد آموخت و در روستای خود یعنی الفدادنه مشهور شد.

وی از همان شروع تلاوت در کودکی از سبک مصطفی اسماعیل و عبدالباسط استفاده کرد اما نکته‌ای که وی را از بسیاری از قاریان متمایز کرد، ابداع سبکی نوین و حزن‌انگیز در تلاوت در سن ۱۳ سالگی بود.
 
سید متولی عبدالعال درخصوص ارائه سبک تلاوت خود می‌گوید: خداوند سبحان در صوت هر انسان، طنین و آواى خاصى نهاده است و بر این اساس هیچ‌گاه نمى‌توان صوتى را به صوتى تشبیه کرد. آن زمان که یک قارى پس از ممارست و پشتکار فراوان مى‌تواند قارى برجسته‌اى شود، بهتر آن است که طریقه‌اى خاص خویش برگزیده و به این ترتیب بر این سبک که نمایان‌گر شخصیت حقیقى اوست استوار بماند؛ زیرا الگو ساختن تلاوت خاصى در اوان کودکى و آغاز کار و تقلید از آن شیوه، کار نیکویى است که قارى مى‌تواند به این طریق با پیشرفت خویش، سبک خاص خود را انتخاب کند.
 
شهرت او زمانی بالا گرفت که سوره مبارکه یوسف و چند سوره کوچک قرآن کریم را برای شرکت «صوت الشرقیه» ضبط کرد و صوت او به سرعت در سراسر جمهوری عربی مصر منتشر شد. پس از آن، به مدت ۱۴ سال از سوی کشورهای مختلف چون نیجریه، جمهوری اسلامی ایران، لبنان، سوریه، آفریقای جنوبی، اندونزی، هند و آمریکا از او برای قرائت قرآن در شب‌های ماه مبارک رمضان دعوت به عمل می‌آمد و به شکل رسمی از او استقبال می‌شد؛ تا اینکه یکی از سرشناس‌ترین قاریان قرآن مصر شد و در جهان عرب و کشورهای غربی نیز شهرتی جهانی پیدا کرد.
 

سید متولی عبدالعال اولین بار در سال ۱۳۷۰ هجری شمسی به همراه مرحوم «شحات محمد انور» به کشور ایران سفر کرد و پس از آن در هشتمین دورهٔ مسابقات بین‌المللی حفظ و قرائت قرآن که در دههٔ فجر همان سال در حسینیهٔ ارشاد تهران جریان داشت عهده‌دار داوری مسابقات شد. و آخرین‌بار ماه مبارک رمضان سال ۱۳۹۳ میهمان ملت ایران بود که در سفرش به مشهد مقدس تلاوت‌های زیبایی در حرم امام رضا(ع) به یادگار گذاشت. وی به شهرهای تبریز، قم، مشهد، کرمان و یزد سفر و در این شهرها به تلاوت قرآن مبادرت کرده ‌است. محافلی که او به همراه استاد غلوش در شهرهای مختلف ایران اجرا کرده بود، جزء محافل تکرار نشدنی تاریخ قرآنی کشور شمرده می‌شود.

در ادامه ویدئویی از اذان شیعی سید متولی عبدالعال در سال ۱۳۷۰ را مشاهده می‌کنید.

سیدمتولی عبدالعال در سال‌های حیاتش از محضر اساتید بزرگی چون محمود‌علی البناء، عبدالباسط محمد عبد‌الصمد، مصطفی اسماعیل، حمدی زامل و زناتی تلمذ کرده و در کنار آنان در محافل مختلف به تلاوت پرداخت.
 
این قاری برجسته مصری سرانجام در ۲۵ تیرماه ۱۳۹۳ در سن ۶۸ سالگی بر اثر ایست قلبی دارفانی را وداع گفت و پیکر او در زادگاهش در استان الشرقیه مصر به خاک سپرده شد.
 

در ادامه، تلاوت بسیار دلنشین سیدمتولی عبدالعال از سوره مبارکه قدر  ارائه می‌شود: