به گزارش مبشرین به نقل از ایکنا، حاج معمر زین‌العاشقین، متولد ۱۴ ژوئن ۱۹۵۴ در شهر «پمالانگ»(Pemalang) در جاوه مرکزی اندونزی است، او به دلیل بهره‌مندی از صوت خوش و نیکو در تلاوت به قاری افسانه‌ای قرآن مشهور شده است.
«کیایی حاجی»، «حافظ» و «استاد» لقب این قاری اندونزیایی است و حاج زین‌العاشقین و حاجیه مؤمنه العفیفه پدر و مادر وی بوده‌اند.
بنا به گزارش رایزنی فرهنگی ایران در اندونزی، این قاری ارشد و حافظ قرآن در سطح ملی و بین‌المللی شناخته شده است و در دهه ۱۹۸۰ در اندونزی از برترین‌های مسابقات تلاوت در داخل و خارج از این کشور بود.
استعداد او از ۷ سالگی وقتی در مسابقات قرائت قرآن در شهر پِمالانگ، جاوه مرکزی در سال ۱۹۶۲ شرکت کرد و نفر برتر شد، کشف شد. حاج معمر به دلیل توانایی نگهداشتن نفس در حین تلاوت در سطح بین‌المللی شناخته شده است.
معمر پس از دبستان، تحصیل خود را در شهر کِندال در جاوه مرکزی ادامه داد و سپس در دانشگاه تربیت معلم جوگجاکارتا و دانشگاه اسلامی دولتی «سونان کالیجاگا» شهر جوگجاکارتا مشغول به تحصیل شد. او در دوران دانشگاهی خود همچنان در دنیای تلاوت قرآن کار می‌کرد. او در سال ۱۹۶۷ در مسابقات قرآن در سطح استان جوگجاکارتا، موفق شد مقام اول جوانان را به دست آورد. پس از آن همواره به نمایندگی از جوگجاکارتا مسابقات را دنبال می‌کرد.
معمر از جوگجاکارتا برای ادامه تحصیل در دانشگاه علوم قرآن (PTIQ) به جاکارتا نقل مکان کرد.
وی در سال ۲۰۰۲ مدرسه شبانه‌روزی اسلامی قرآن به نام ام‌القری را در شهر تانگِرانگ تأسیس کرد تا قاریان جوان در سطح بین‌المللی را از همان کودکی آموزش دهد.
وی دارای موفقیت‌های بی‌شماری در رابطه با دنیای تلاوت قرآن است، از جمله نفر اول در سال ۱۹۶۷ در سراسر استان جوگجاکارتا. علاوه بر این، برای سه بار متوالی (۱۹۶۷، ۱۹۷۲، ۱۹۷۳) موفق به کسب مقام اول مسابقات ملی قرآن به نمایندگی از استان جوگجاکارتا شد. در سال ۱۹۷۹ و ۱۹۸۶ نیز در مسابقات بین‌المللی قرآن رتبه‌های برتر را کسب کرد.
به دلیل موفقیت‌های گوناگون، او اغلب برای حضور در مناطق مختلف جهان دعوت می‌شود. از جمله، او برای تلاوت قرآن در کاخ راجا حسناه بولکیاه (برونئی)، کاخ مالزی و کشورهای عربی و در سال ۲۰۰۹ به پاکستان و سال ۲۰۰۴ به ترکیه برای تلاوت قرآن دعوت شد.