به گزارش مبشرین به نقل از شبستان، زندانی های مسلمان در اردوگاه های اقامت اجباری در بخش غربی چین ردیف به ردیف در پشت چرخ های خیاطی با کمرهای قوز کرده نشسته اند.

آنها در میان صدها هزار نفری هستند که بازداشت شده اند و ماه های متوالی را در اجبار برای تبرا جستن از اعتقادات مذهبی شان،گذرانده اند.

حالا دولت چین آنها را در تلویزیون به عنوان نمونه هایی از کارگرانی که توبه کرده اند،پول خوبی به دست می آورند و به لحاظ سیاسی نجات پیدا کرده اند،نشان می دهد.

حزب کمونیست حاکم بر چین در یک پروپاگاندای خوش بینانه به زعم خودش می گوید که شبکه اردوگاه های واقع در منطقه «سین کیانگ» آموزش مشاغل را برای اویغورها مهیا کرده و آنها را به نفع خودشان در خطوط تولید قرار داده تا از فقر و وسوسه های اسلام رادیکال! رهایی پیدا کنند.

اما شواهد روز افزون نشان می دهد که آنچه در این اردوگاه ها جریان دارد سیستم کار اجباری است که احتمالا محکومیت های بین المللی علیه تلاش های چین برای کنترل و شستشوی مغزی اقلیت مسلمان در «سین کیانگ» که تعداد آنها به 12 میلیون نفر می رسد را افزایش می دهد.

تصاویر ماهواره ای و سندهای رسمی گزارش نشده نشان می دهد که هر روز تعداد بیشتری از افرادی که در این اردوگاه ها هستند به کارخانه های جدیدی فرستاده می شوند که در نزدیکی یا داخل اردوگاه ها ساخته می شوند و زندانی ها چاره ای جز قبول این مشاغل و پیروی از دستورها را ندارد.

« Mehmet Volkan Kasikci»،محقق ترک که اطلاعاتی درباره زندانی های این کارخانه ها از طریق گفتگو با خویشاوندانی که چین را ترک کرده اند به دست آورده در این باره می گوید: «افرادی که در بازداشت به سر می برند نیروهای کار رایگان یا بسیار کم هزینه برای این کارخانه ها به شمار می روند.»

چین ،خشم بین المللی علیه برنامه اردوگاه های اجباری در سین کیانگ که مسلمانان را زندانی کرده و آنها را مجبور به تبرا جستن از دین و مذهب خود و سوگند وفاداری به حزب کمونیست ،می کند را محکوم کرده است.

اما آشکار شدن برنامه کار اجباری ،نشان دهنده عزم جزم دولت چین برای ادامه این روند در اردوگاه ها با وجود درخواست از سوی مقامات حقوق بشری سازمان ملل،آمریکا و دیگر کشورهای جهان برای تعطیل کردن آنهاست.

هدف از اجرای این برنامه،تبدیل اویغورها،قزاق ها و دیگر اقلیت های قومی که اکثر آنها کشاورز یا مغازه دار هستند به نیروهای کار صنعتی است که به زبان چینی صحیت می کنند و وفادار به حزب کمونیست و کارفرمایان خود هستند.

در یکی از سندهای موجود آمده است: «برای اینکه از مسلمانان،شهروندان بهتر چینی ساخته شود،این مراکز باید ابتدا ریشه ها،ارتباط ها و اصالت آنها را بخشکانند و بشکنند.»

 بر اساس گزارش هایی که خبرگزاری فرانسه آنها را جمع آوری کرده است، حداقل 181 مرکز از این دست در ایالت «سین کیانگ» وجود دارند.

 این مراکز برای اولین بار در سال 2014 میلادی بر پا شدند، سالی که مقالمات چینی کمپین «حمله سخت» علیه تروریسم را پس از یک خشونت مرگبار در سین گیانگ آغاز کردند.

 دولت پکن سال‌هاست که به عناوین مختلف به نقض حقوق بشر محکوم می‌شود اما این محکومیت در پس قدرت اقتصادی و نظامی این دولت پنهان شده است.

 رفتار ظالمانه حکومت کمونیستی چین با مسلمانان اویغور سال هاست که مورد بی توجهی جوامع بین المللی قرار گرفته است.

 مسلمانان اویغور در ایالت «سین کیانگ» چین هرگز نمی توانند شعائر اسلامی را آزادانه به جای بیاورند.

 مسلمانان ترک ‏تبار » اویغور» ساکن در ایالت سین کیانگ با جمعیتی بالغ بر 8 میلیون نفر، در اثر سیاست های ضد اسلامی حکومت مرکزی چین ‏زندگی سختی را می گذرانند.‏