به گزارش مبشرین به نقل از تسنیم، انتخاب عنوان «هفتۀ وحدت» از سوی امام خمینی (ره) در شرایطی که دشمنان به دنبال اختلافات مذهبی بودند، نقطه عطفی برای ایجاد اتحاد و همبستگی بین مسلمانان شد؛ هرچند دشمنان از این طریق ضربات مهلکی بر پیکره اسلام وارد آوردند، اما وحدت ثمرات خود را در طول سالیان پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران نشان داده تا جایی که می‌توان اذعان کرد بخش عمده‌ای از عامل اقتدار ایران در منطقه رویکرد وحدت‌گرا و تقریب مذاهبی آن بوده است. رهبر معظم انقلاب نیز پس از امام راحل این سیاست را پیش گرفتند و به مناسبت‌های مختلف امت اسلام را از هرگونه عمل تفرقه‌آمیز و وحدت‌شکن منع کردند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در اهمیت مسألۀ وحدت می‌فرمایند: امروز متأستفانه هستند حاکمانی در این منطقه و نخبگانی در این منطقه که به ساز آمریکا می‌رقصند! آنچه آنها می‌خواهند، انجام می‌دهند؛ برای آنها کار می‌کنند علیه امّت اسلامی و علیه اسلام! اینها به ضرر اسلام است! ما هیچ انگیزه‌ای برای اختلاف با دولت‌های مسلمان نداریم؛ ما معتقد به وحدتیم، ما علاقه‌مند به وحدتیم. این ایّام، ایّام هفته‌ی وحدت است. هفته‌ی وحدت را امام بزرگوار ما اعلام کرد؛ وحدت بین فِرَق اسلامی. خدا را سپاسگزاریم که جمهوری اسلامی و ملّت ایران توانستند در عمل، بین خودشان و برادران مسلمانشان از فِرَق مختلف اسلامی، وحدت و برادری را ایجاد کنند. ما هیچ مشکلی و مسئله‌ای نداریم؛ امّا در مقابلِ این حرکت، طالب وحدت و دنبالِ حرکتِ علاقه‌مندِ به وحدت، کسانی هستند که تصمیمشان بر ایجاد اختلاف و بر ایجاد جنگ است؛ سیاستشان این است و دارند این کار را دنبال می‌کنند. (بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی 15/9/96)
ایشان در سال 90 در اجتماع مردم پاوه نیز فرمودند: یکی از ابزارهای همیشه مورد استفادۀ دشمنان ملتهای مسلمان برای اختلاف، مسأله اختلافات مذهبی، شیعه و سنی و از این قبیل بوده. دعوا درست کنند، اختلاف ایجاد کنند، برادران را به جان هم بیاندازند، اختلافات را بزرگ کنند، برجسته کنند، موارد اشتراک و اتحاد را ضعیف و کمرنگ کنند، یک چیز کوچک را بزرگ و برجسته کنند؛ این همه نقاط اشتراک را که بین برادران سنی و شیعه هست، کوچک کنند، ضعیف کنند؛ این کاری است که دائم انجام گرفته است، الان هم دارد انجام می‌گیرد.
جمهوری اسلامی از اولین روز در مقابل این توطئه ایستاده است؛ علت هم این است که ما ملاحظۀ کسی را نمی‌کنیم؛ این عقیدۀ ما است. قبل از اینکه نظام اسلامی تشکیل شود، برادران ما، بزرگان نهضت، بزرگان مبارزۀ انقلابی در آن روز - که هنوز خبری از حکومت اسلامی و جمهوری اسلامی نبود - در جهت وحدت شیعه و سنی تلاش می‌کردند. من خودم در بلوچستان تبعید بودم. از آن زمان تا حالا با علمای سنىِ حنفىِ شهرهای بلوچستان - ایرانشهر و چابهار و سراوان و زاهدان - با آنهایی که بحمداللَّه زنده هستند، رفیقیم، نزدیکیم، صمیمی هستیم. من آنجا تبعیدی بودم، دستگاه‌ها نمی‌خواستند بگذارند تلاشی از سوی ما انجام بگیرد؛ اما در عین حال ما گفتیم بیایید کاری کنیم که نشانه‌ای از اتحاد شیعه و سنی را در این شهر نشان بدهیم؛ که این مسألۀ هفتۀ وحدت - ولادت نبّی اکرم در دوازدهم ربیع‌الاول به روایت اهل سنت، و در هفدهم ربیع‌الاول به روایت شیعه - آن روز به ذهن ما رسید و در ایرانشهر آن را عمل کردیم؛ یعنی از دوازدهم تا هفدهم جشن گرفتیم. این یک فکر عمیقی بوده است، مال امروز و دیروز نیست.