به گزارش مبشرین به نقل از ایکنا؛ حجتالاسلام دیلمی در مراسم عزاداری ابا عبدالله الحسین(ع) عزاداری برای امام حسین(ع) را سرمایه بزرگ شیعه عنوان و اظهار کرد: امام حسین (ع) نیاز ندارند که ما برای ایشان عزاداری کنیم؛ آنها در مقام قرب الهی متنعم هستند. همه این کارها برای خود ماست و خداوند نعمت و سرمایه بزرگ محبت اهل بیت(ع) را در قلب ما انداخته است. دست خودمان هم نیست اسم امام حسین(ع) میآید اشکمان در میآید اکتسابی نیست بلکه به ما دادهاند.
وی ادامه داد: اگر انسان به کسی محبتی کند، آن فرد هم وظیفه خود میداند که پاسخ محبت را با محبت بدهد. وقتی من و شما برای اولاد رسولالله(ص) عزاداری و احسان میکنیم، همه برای تحبیب و مودت است، آنها نیز که انسانهای کاملی هستند قطعاً بر خودشان لازم و واجب میدانند که جواب محبت ما را بدهند.
این سخنران مذهبی به سخن آیتالله العظمی بهجت که میفرمودند: شما برای فرج امام زمان(عج) دعا کنید، حضرت خودشان را موظف میداند که برای شما دعا کنند نیز اشاره و عنوان کرد: سعی کنیم این سرمایه را تا آخر عمر حفظ کنیم چرا که همین سرمایه است که در آخر عمر به کار ما خواهد آمد.
چرا پس از ۱۴۰۰ سال داستان حسین(ع) هنوز جلوهگری دارد
حجتالاسلام دیلمی با طرح این سؤال که چرا قصهای که هزار و ۴۰۰ سال پیش در یک گوشه عالم رخ داده هنوز هم اینگونه جلوهگری دارد؟ عنوان کرد: اتفاقهای زیادی در دنیا رخ داده اما فراموش شده یا صرفاً در تاریخها نوشته شده است اما گویی حضرت سیدالشهداء را امروز به شهادت رساندهاند؛ ما شیعه اینگونه عزاداری میکنیم و عشق میورزیم.
وی در تبیین یکی از دلایل ماندگاری عاشورا، گفت: یک مسئله مهم در ماندگاری قیام امام حسین(ع) مسئله عدل و ظلم است. عدل و ظلم حسن و قبح عقلی دارد. تمام ملل بشر از هر دین، مرام و مذهبی که باشند میگویند عدالت خوب و ظلم بد است. البته ظلم مراتب دارد و ممکن است خود ما هم ظالم باشیم مثلاً اجازه ندهیم فرزندمان برنامه تلویزیونی مورد علاقه خود را نگاه کند و خودمان بنشیم سخنرانی را که دوست داریم ببینیم. مرتبه بالای ظلم مربوط به حکام است اما حتی آنهایی که خود ظلم میکنند هم قبح ظلم را در هر ملتی که باشد قبول دارند.
وی ادامه داد: اگر از منظر مسائل اجتماعی ـ سیاسی به کربلا نگاه کنیم یکی از رموز ماندگاری عاشورا همین ظلم ستیزی و عدالتخواهی حضرت سیدالشهداء است. اگر برای یک مسیحی، یهودی، بودایی و ... توضیح دهید که حسین چه کرده میگوید چه کار خوبی کرده است؛ عقل این را میگوید.
سخنرانی امام حسین(ع) در خصوص شخصیت یزید
این سخنران مذهبی در ادامه به تحلیل سخن امام حسین(ع) در خصوص حکمرانی یزید که فرمودند «علي الاسلام السلام» پرداخت و گفت: از لحظهای که معاویه زمزمه خلافت یزید را مطرح کرد حضرت سیدالشهداء (ع) مخالفت کردند و چند سخنرانی در مخالفت با این مسئله و حتی در خصوص شخصیت یزید دارند.
چرا با یزید فاتحه اسلام خوانده میشد؟
وی ادامه داد: حتی اگر عصمت امام حسین(ع) و آگاهی به غیب ایشان را در نظر نگیریم، با توجه به اینکه امام حسین(ع) یک شخصیت سیاسی، اجتماعی و مذهبی مطرح در جهان اسلام بودند، در خانوادهای بودند که مرکزیت و هسته اصلی اسلام در آن خانواده بوده، نوه پیامبر و پسر خلیفه چهارم بودند و از عقل و درایت کافی هم برخوردار بودند، وقتی چنین شخصیتی میفرمایند که اگر یزید خلیفه شود باید فاتحه اسلام را خواند، یعنی همه چیز تحت همین یک جمله گنجانده شده است.
حجتالاسلام دیلمی از تلاش بنی امیه برای نابودی اسلام سخن گفت و اظهار کرد: بنی امیه به دنبال این بودند که اصل اسلام را از بین ببرند. پسر مغیره بن شعبه نقل میکند با پدرم به شام رفته بودیم شبها پدرم در مجلس معاویه شرکت میکرد. یک شب که از آن جلسه بازگشت خیلی ناراحت بود. سؤال کردم چرا ناراحتی؟ جواب داد نمیدانستم معاویه اینقدر خباثت دارد به او گفتم که هر چه توانستی بر آل علی تاختی و بسیاری از آنها را کشتهای دیگر بس است رهایشان کن. که معاویه پاسخ داد: ابوبکر خلیفه بود نامی از او نماند، عمر خلیفه بود نامی از او نماند، عثمان خلیفه بود نامی از او نماند ولی اسم محمد شبانهروز پنج مرتبه بر مأذنهها گفته میشود و من این اسم را باید دفن کنم.
وی افزود: در شعری هم که یزید هنگام آوردن سر مبارک حضرت در مجلس میخواند نیز آمده است: «بنی هاشم با ملک و حکومت بازی کردند وحیای نبود و محمد از خودش همه را در آورده است». اگر این حرفها را از گوشه کنار تاریخ جمع کنیم و کنار هم بگذاریم میرسد به این فرمایش حضرت که «علي الاسلام السلام»؛ فاتحه اسلام خوانده میشود.
این مبلغ دینی با اشاره به اینکه این خطر بزرگ برای اسلام را یک عده که اهل دنیا هستند و پشت سر علی نماز میخوانند و در سفره معاویه غذا میخورند نمیفهمند و برایشان مهم نیست، عنوان کرد: تنها کسانی در جامعه میتوانند در مقابل چنین خطری بایستند که عدالتخواه و ظلم ستیز باشند و بفهمند جامعه به کدام سمت میرود که در این جامعه از خمسه آل عبا فقط حسین مانده است. بنابراین یکی از مباحثی که باعث ماندگاری این داستان کربلا شده مسئله عدالتخواهی و ظلم ستیزی حضرت سید الشهداء بود که همه این جنبه را دوست دارند به خصوص قشر جوان.
فقط وجهالله باقی هستند
وی یک جنبه ملکوتی امام حسین(ع) را نیز بیان کرد و گفت: قرآن میفرماید «كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ ﴿۲۶﴾ وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ ﴿۲۷﴾؛ هر چه بر [زمين] است فاني شونده است (۲۶) و ذات باشكوه و ارجمند پروردگارت باقى خواهد ماند (۲۷)» (آیات ۲۶ و ۲۷ سوره الرحمن). یعنی آنی که ماندگار است پروردگار تو هست. اما چرا در این آیه نگفته است آنچه ماندگار است پروردگار است بلکه فرموده وجه رب ماندگار است؟ در پاسخ باید گفت: خداوند یکسری صفات دارد که جزو صفات ذات است و یک سری صفات خارج از ذات خداست که میشوند واسطه فیض الهی بین خدا و بشر. مصداق بارز صفات خارج از ذات خدا حضرات معصوم (ع) هستند.
ائمه(ع) اسماء الحسنی الهی هستند
حجتالاسلام دیلمی ادامه داد: خدمت آیتالله بهادری بودیم از ایشان سؤال کردم اسماء الحسنی الهی چه کسانی هستند؟ فرمود مصداق بارزشان اهل بیت هستند چرا که خودشان فرمودهاند ما اسماء الحسنی الهی هستیم. پس حسین(ع) وجهالله و مصداق بارز اسماءالحسنی الهی است و آن زمان است که میشود «كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ» و همه فانی میشوند و حسین میماند.