مبشرین|پایگاه خبر قرآنی و معارف اسلامی

مسجد «خضراء» نجف اشرف، محل تدریس «آیت الله خوئی»
مسجد «خضراء» واقع در سمت شرق صحن مطهر حضرت علی(ع)، مکان تدریس آیت الله خوئی و محل دفن وی است.

  مسجد خضراء یا جامع الخضراء(مسجد سبز)، یکی از مساجد قدیمی شهر نجف اشرف است که در سمت شرق صحن مطهر حضرت علی(ع) واقع شده است.

 

 

علت نامگذاری این مسجد معلوم نیست، اما در منابع تاریخی درباره وجه تسمیه این مسجد 4 احتمال وجود دارد و احتمال اول اين است که چون مسجد بعد از بناى عمارت حرم مطهر ساخته شده، مسجد (الحضرة) (حضرت) نام گرفته است، اما بعدها اين نام نزد مردم تغيير كرده و مسجد خضرة (الخضراء) نام گرفت. احتمال دوم آن است که چون در فضاى آن سبزى كشت شده بود، مسجد خضرة (سبزى) نام گرفت. در جاى دیگر ذكر شده كه درويشى هندى گياهان سبزى را در حياط مسجد كاشت و از آن هنگام به اين نام مشهور شد.  برخی نیز احتمال داده ‌اند وجود رنگ سبز در بخشی از این مسجد سبب این نام گذاری شده است.

 

 

احتمال چهارم این است که مسجد را الخضراء، «خواهر عمران بن شاهین» بنا کرده و به این نام معروف شده است.

 

مسجد خضراء  به مساحت ۱۶۶متر مربع در ضلع شرقی صحن مطهرعلوی واقع شده و در قرن هفتم هجری بنا شده است که محراب آن با کتیبه ‌های قرآنی و نقش‌های اسلیمی تزیین شده است.

 

این مسجد محل تدریس «آیت‌الله‌ سیدابوالقاسم خوئی» بوده است و هم‌اکنون، دیوار حائل میان مقبره ایشان (حجره ٣١) و مسجد را برداشته و آن را با پنجره‌ای مشبک پوشش داده‌ اند.

 

 

اين مسجد دارای 2 در است. در داخلى كه به صحن مطهر راه دارد در ايوان سوم سمت شرقی، جنب آرامگاه آيت‌الله خوئى قرار دارد. اين در، يک راهروى كوچك به آرامگاه آيت‌الله خوئى و از طرف دیگر به مسجد راه دارد. در دوم ضمن ديوار خارجى قرار دارد. بعد از در ورودى، حياتى به مساحت (187مترمربع) قراردارد كه شامل وضو خانه و كفشدارى بوده و در بالاى آن طبقه دوم قرار دارد. سقف حياط به شكل مثلث بوده و از شيشه و چهارچوب‌هاى آهنى ساخته شده است.

 

آیت الله خوئی در این مسجد تدریس می کرده و بعد از وفاتش در این مسجد به خاک سپرده شد

 

 

در سال 1368 هجری رژیم بعثی اقدام به توسعه خیابان های اطراف حرم علوی کرد و به همین خاطر یک سوم مسجد خضراء را تخریب کرد و در سال 1385 هجری آیت الله خوئی دستور بازسازی آن را صادر کرد و این کار با نظارت «احمد انصاری قمی» و با کمک افراد نیکوکار انجام شد.

 

پس از آن، آیت الله خوئی امامت این مسجد را بر عهده گرفت و کلاس های درس خود را در آن برپا می کرد. در اين مسجد صدها مجتهد دروس فقهى خود را نزد آيت ‌الله خوئى گذراندند ودر بسيارى از نقاط جهان منتشر شدند. مراجع تقليد نجف اشرف و بعضى از مراجع تقليد قم نيز در اين مسجد به تحصيل علم پرداختند.

 

بعد از وخامت حال آیت الله خوئی، دامادش «نصرالله» کار تدریس را برعهده گرفت تا اینکه اداره اوقاف وابسته به رژیم بعثی به بهانه مرمت مسجد این مکان را بست و بعد از سقوط صدام این مسجد به دستور«آیت الله علی سیستانی»، مرجع عالیقدر شیعیان تعمیر شد

.

 

مسجد جامع «مولای محمد» مکان مناظره قذافی و علما
مسجد جامع «مولای محمد» یکی از بزرگ ترین و زیباترین مسجد طرابلس به شمار می آید.

  طرابلس پایتخت لیبی مملو از مساجد قدیم و جدید است. این مساجد مخزنی از رویدادهای تاریخی هستند  که معماری شان براساس سبک های مختلف در طول دوران هاست. برخی از این مساجد نیز به مرور زمان به دلیل حوادث طبیعی و بازسازی نکردن تخریب شده اند.

 

مسجد جامع «مولای محمد» در شهر طرابلس، بزرگ ترین کلیساهای این شهر بود. اما «معمر قذافی» پس از رسیدن به قدرت این کلیسا را به مسجد تبدیل کرد تا ساکنان این شهر نمازهای خود را در این مسجد بزرگ ادا کنند.

 

 

این مسجد که یکی از بزرگ ترین و زیباترین مساجد طرابلس به شمار می آید، در سال 1631 میلادی ساخته شد و در سال 1966 میلادی به شکل کنونی اش بازسازی شده است.

 

این مسجد دو گلدسته دارد که روی هر کدام از آنها یک گنبد کوچک سبز رنگ دیده می شود و روی این گنبدهای کوچک دو دایره برنزی قرار دارد. یک گنبد زیبا نیز در وسط این دو گلدسته خودنمایی می کند.

بنای داخلی و خارجی این مسجد مزین به نقش و نگارهای زیبا و منحصربه فرد است که یک جاذبه توریستی را برای این شهر ایجاد کرده است.

 

این مسجد مکانی پر اهمیت برای علما و مردم لیبی است، به طوری که در سوم ژوئیه 1977 میلادی مناظره ای درباره نقش سیاسی و اقتصادی اسلام در جامعه معاصر بین قذافی و برخی علمای جهان در این مسجد انجام شد.

 

مسجد جامع مولای محمد تنها مسجدی است که نماز از آن به طور مستقیم از تلویزیون پخش می شود و همیشه پر از نمازگزار است.

این مسجد پس از انقلاب در لیبی نیز همچنان پر از نمازگزار مرد و زن است. فضای رمضانی در این مسجد پس از انقلاب بسیار شگفت انگیز است، به طوری که این مسجد پس از سقوط قذافی شاهد برپایی جشن های رمضانی و مزین شدن آن به نمادهای این ماه مبارک  از جمله فانوس است.

 

«صالح بن طالب» از ساکنان طرابلس درباره تاسیس این مسجد می گوید: مسجد مولای محمد در اصل کلیسا بوده است و معمر قذافی آن را به مسجد تبدیل کرد. اما این مسجد هیچ تاثیری در انقلاب لیبی نداشته است، زیرا نیروهای قذافی طرابلس را در کنترل خود داشتند و بیشتر مساجد را بستند.

 

 

« بیت المقیط» ،تنها مسجد ساخته شده از آجرهای گلی در آلمان
مسجد «بیت المقیط» که سنگ بنای آن در روز ۱۵ می سال ۲۰۰۵ میلادی گذاشته شد در شهر وابرن آلمان قرار گرفته است.

 مسجد «بیت المقیط» که سنگ بنای آن در روز 15 می سال 2005 میلادی گذاشته شد در شهر وابرن (هسن) آلمان قرار گرفته است.

 

این مسجد که متعلق به جامعه احمدیه در آلمان است روز 4 سپتامبر سال 2007 میلادی به دست «میرزا مسرور احمد» یکی از خلفای فرقه احمدیه افتتاح شد.

 

زمینی که مسجد «بیت المقیط» در آن قرار گرفته است 273 متر مربع مساحت دارد.

 

 

 

 

این در حالی است که خود مسجد «بیت المقیط» با مساحت 142 متر مربع پذیرای حدود 250 نمازگزار است.

 

مسجد «بیت المقیط» اولین و تنها مسجد در آلمان است که به طور کامل از آجرهای گلی ساخته شده است.

 

پروژه این مسجد با همکاری معمار «گرنوت مینکه» که به خاطر انجام پروژه های ساختمان های اکولوژیکی مشهور شده  به انجام رسیده است.

 

 

ساختمان های اکولوژیکی ساختمان های سبز هستند که بر اساس قواعد معماری اکولوژیک طراحی می شوند و تاثیرات مطلوب بر روی محیط زیست می گذارند .

 

 حداقل استفاده از منابع تجدید ناپذیر، حفاظت از انرژی، کار با اقلیم، عدم ایجاد آلودگی در محیط و استفاده صحیح از مصالح از جمله مواردی است که در ساخت بناهای اکولوژیک به کار گرفته می شود.

 

به این ترتیب مسجد «بیت المقیط» هم بر اساس قواعد ساختمان های دوستدار محیط زیست در «وابرن» آلمان ساخته شد.

 

اگرچه در ساخت مسجد «بیت المقیط» از فاکتورهای مربوط به ساختمان های اکولوژیک استفاده شده است اما نام اکو-مسجد بر روی آن گذاشته نشده است.

 

اطلاعاتی که وجود دارد نشان می دهد که اولین مسجد سبز یا اکو-مسجد اروپا که حدود یک هزار نمازگزار را در خود جای می دهد در آوریل سال ۲۰۱۹ میلادی در کمبریج انگلیس افتتاح شد.

 

 

با این وجود به گفته متولیان مسجد «بیت المقیط» این مسجد که در طبیعت قرار گرفته است با بهره گیری از عوامل طبیعی یکی از دوستداران محیط زیست در شهر وابرن آلمان به شمار می آید.