به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، در بخش دیگری از نشست نقد مسابقات بینالمللی قرآن، حجتالاسلام والمسلمین حسینی، در پاسخ به انتقادات مطرح شده در
بخش اول این نشست، گفت: نکاتی که گفته شد بارها و بارها در جلسات و کمیتههای مختلف ستاد عالی مسابقات مطرح شده است. بزرگترین رسالتی که ما در ستاد عالی مسابقات به آن فکر میکردیم این بود که نظام جامع مسابقات تدوین شود که به لطف خداوند این پروژه سال گذشته منعقد شد. آقای «زمانیان» با تیمی این نظام جامع را تدوین کردهاند. من دعوت میکنم از همه افرادی که در جلسه هستند جلسه پرسش و پاسخی را با همین تیم تدوین نظام جامع برگزار کنند تا به سوالات پاسخ داده شود. به اعتقاد من در نظام جامع به بسیاری از دغدغهها پاسخ داده شده است. همین نکاتی که اشاره شد بسیار نزدیک است به پاسخهای که آقایان دنبال آن میگردند. کاری که در این نظام جامع صورت گرفته است این است که آمدهاند یک جایابی برای مسابقات انجام دادهاند.
وی افزود: این طیف از اساتیدی که در ستاد عالی مسابقات حضور دارند بارها و بارها عنوان کردهاند که مدل برگزاری مسابقات به گونهای بوده است که تمام تخم مرغها را در سبد نفر اول چیدهایم و نفر دوم، بعد از مسابقه حس بسیار بدی را پیدا میکند. سال قبل که جلسه ستاد عالی مسابقات برگزار شد، یکی از اساتید درخواست داشت که عنوان بینالمللی را حذف کنیم. موضوعی که ما در مسابقات دنبال میکردیم بحث اصالتزدایی از مسابقات بود. آیا در کشور مصر که عبدالباسط، مصطفی اسماعیل، شحات انور و ... را دارد، آیا در مسابقات حضور یافته و عنوان بینالمللی را دریافت کردهاند.
حسینی در ادامه به برگزاری نشستی قبل از برگزاری مسابقات بینالمللی قرآن با حضور داوران برگزار شد، گفت: این نشست برای بازنگری در آئین نامه برگزاری مسابقات بود که در ان داوران غیرایرانی نیز حضور داشتند. داوران غیر ایرانی متفق القول بودند که بایستی نصاب سنی مسابقات بینالمللی ایران را کاهش بدهیم آنها میگفتند نهایتاً باید تا رده سنی ۲۵ سال در این مسابقات حضور یابد چرا که معتقد بودند مسابقات قرآن برای جوانان است. اگر چه اساتیدی که ما در ایران داریم به این فکر میکنند که چرا چهل سال را به عنوان نصاب قرار ندادهایم. چرا افرادی که ۴۵ سال دارند فرصت شرکت در این مسابقات را ندارند.
رئیس مرکز امور قرآنی در ادامه خاطرنشان کرد: زمانی برنامه «تلاوت درخواستی» را نگاه میکردم مجری برنامه اعلام کرد که بعد از ۱۹ سال هنوز شخصی که بیشترین درخواست برای پخش تلاوت دارد «جواد فروغی» است. این آقای جواد فروغی که زمانی مقام معظم رهبری فرموده بودند ایشان مظهر گرایش نسل جوان به قرآن هستند، هیچ وقت در مسابقات بینالمللی شرکت نکرد و صاحب رتبه نشد. در عرصه حفظ قرآن نیز آقای «محمدحسین طباطبایی» که آن حرکت و نهضت را در ایران راه انداخت در مسابقات شرکت نکرد. میخواهم بگویم این جریانی است که برای ما ناخواسته و با یک سری از غفلتها و با یک سری اشتباهات و یک مقدار هم کار نکردن به صورت تراز در آمده است.
وی عنوان کرد: قرار بوده مسابقات که یک رویداد تبلیغی هست، ترویج کند و کشف استعداد داشته باشد باید به موازات آن، آموزش هم کار خودش را انجام میداد و همچنین به موازات آن کارهای تحقیقی پژوهشی هم میبایست صورت میگرفت. اما آن چرخهها که خوب نچرخیدند، باعث شد تا با یک تصویر کاریکاتورگونه از مسابقات مواجه باشیم که تمام ابعاد یکسان رشد نداشتهاند. حداقل در این دو سال و نیم که من در ستاد عالی مسابقات حضور دارم راجع به هر کدام از این دغدغههایی که گفته شد دهها ساعت جلسه با حضور خودم من برگزار شده است.
دبیر ستاد عالی مسابقات با اشاره به اینکه در تدوین نظام جامع مسابقات به دنبال این هستیم که جای مسابقه معلوم شود، به طرح این سوال که نسبت مسابقه با طرح ارزیابی قاریان چیست؟ پرداخت و گفت: باید مشخص شود که نسبت مسابقه با اتفاقی که در موسسات قرآنی، عرصههای قرآنی، آموزشی که در برنامههای رسانهای و ... صورت میگیرد چیست؟ آیا اگر رسانه همان طور که در کشور مصر یک عرصهای را فراهم کرده، در ایران نیز همین سیاست را پیاده میکند. آیا این سیاستی که امروز در رسانه جمهوری اسلامی ایران وجود دارد که حتی شخص میتواند نفر اول مسابقات بینالمللی باشد اما مثلا اجازه پخش تلاوت و اذان او از شبکه قرآن وجود نداشته باشد، درست است. آیا نباید در این زمینه یک سیاست درستی مهیا میشد آیا قاریان ما نباید فرصتی پیدا میکردند که این رقابت کمی ناسالم که در فضای مسابقات به وجود آمده است، در فضای پخش تلاوت آنها در رادیو در تلویزیون از بین برود؟
وی در ادامه اذعان کرد: ما حاملان قرآن را با همان مصادیقی که شما اشاره کردید تربیت نکردهایم چرا که در حوزه تربیت قاریان حرفهای که خوانندگان قرآن هستند تربیت کردهایم اما آن افرادی که به جهت معارفی دانشهای قرآنی هم بتوانند نام حامل قرآن را برای آنها به کار برد، طبیعی است که ما وقتی به جلسات قرآنی توجهی که میبایست میداشتیم، نداشتیم؛ در رسانه خودمان آن توجهی که باید به قهرمانان قرآنی صورت میگرفت و نگرفت، و در سایر نظامات اجتماعی خودمان این را نداشتیم چنین میشود. امروز شما میبینید در کشور ما خیلی از خانوادهها دلیل شرعی، قانونی و عرفی دارند که فرزندان خودشان را در کلاس کنکور و خیلی از کلاسهای هنری و ورزشی ثبت نام کنند و برای آن هزینه کنند؛ در سوی دیگر همین قدر حجت شرعی و عرفی ظاهر نشده است که فرزندانمان را در کلاسها و جلسات قرآن ثبت نام کنیم. یعنی الان خیلی از خانوادههایی که حتی متدین و مسجدی هستند انگیزهای که برای ثبت نام فرزندانشان در کلاس زبان دارند، همان انگیزه را برای ثبت نام در کلاس قران ندارند. لذا در خیلی از نظامات ما مشکل داریم.
رئیس مرکز امور قرآنی سازمان اوقاف و امور خیریه با اشاره به اینکه شاید یکی از ایرادات این باشد که مسابقات قرآن را با همان مدلی که برای مسابقات ورزشی تعریف کردهایم، برگزار میکنیم، گفت: آیا واقعاً اگر ما مسابقات قرآن را با مدل قرآنی میخواستیم برگزار کنیم باز هم شاهد همین رتبه اول تا سوم بودیم، ما باید همان مدل را بیابیم و در مباحث قرآنی در مباحث فرهنگی خودمان این را پیاده کنیم، حرکتهایی هم انجام شد اما هنوز این حرکتها به نتیجه نرسیده است و ممکن است همین جمعی که در جلسه شرف حضور دارند حتی با این کار مخالف باشند. اگر ما دو سال قبل در ستاد عالی در کمیته فنی نشستیم و گفتیم نبایستی در مسابقات نفر اول، دوم، سوم داشته باشیم بلکه نصابی مشخص شود که افراد دیگری که از فینالیستها هستند به عنوان رتبه ممتاز یا عالی مسابقات شناسایی شوند که البته این هم مفصل مورد انتقاد قرار گرفت. اما برای اینکه همین تصمیم گرفته شود این طور نبود که یک شبه و شخصی باشد بلکه مصوبه ستاد عالی مسابقات را دارد.
دبیر ستادی عالی مسابقات با اشاره به اینکه یکی از اتفاقاتی که خیلی حاشیه ساز شد تفکیک مسابقات دانش آموزی از مسابقات بزرگسالان بود، افزود: مسابقات دانش آموزان به وزارت آموزش و پرورش سپرده شد، مسابقات بزرگسالان کماکان در سازمان اوقاف حفظ شد. این موضوعی بود که در نشست داوران مصوب شد. بعد در کمیته فنی به تصویب رسید. بعد هم در شورای معین مصوب شد. در ادامه نیز در نشست آموزش و پرورش و بعد از آن در ستاد عالی و بعد از آن چند مرحله نشست برگزار شد. در پایان هم یک باز نگری صورت گرفت تا ببینند این تصمیمی که گرفته شده صحیح بوده است یا خیر که الان فرصت نیست گزارش بدهم که به چه دلایلی این تفکیک صورت گرفت. اما میخواهم بگویم که هر کدام از این اتفاقاتی که افتاد دارای پروندههای رسیدگی بسیار قطوری بوده است.
حسینی با تأکید بر اینکه یکی از بهترین جلساتی که در طول این دو سال و نیم فعالیت در مرکز در آن حضور داشته است همین جلسه است، گفت: من فکر میکنم برادرانی که در این جلسه حضور دارند یکی از بهترین مجموعهها هستند که ما به عنوان مشاور خودمان در همان تدوین نظام جامع مسابقات مورد استفاده قرار دهیم. ما حاضریم برای هفته آینده جلسه بگذاریم و آقای «زمانیان» و تیم آنها بیایند و گزارش بدهند که ۳۰ رویداد بینالمللی که شناسایی کردند، ببینیم از هر کدام از اینها چه اقتباسی میتوانیم داشته باشیم. چگونه ما میتوانیم مسابقات را بومی کنیم.
حسینی در بخش دیگری از صحبتهای خود در نشست نقد مسابقات بینالمللی قرآن گفت: در برگزاری همین مسابقات بینالمللی وقتی ما شاهد برگزاری کمپین قرآنی در شهر تهران هستیم که قریب ۷۰۰ تا ۸۰۰ سازه تبلیغاتی بدون اینکه مستقیم مسابقات را تبلیغ کنیم، به مفاهیم قرآن کریم پرداختیم و در کنار آن لوگوی مسابقات بینالمللی قرآن قرار گرفته است، این یکی از کارهای بسیار کوچکی بوده که انجام شده است تا فضای قرآنی در ایام مسابقات بهبود ببخشد. چرا که ما همین باور را داشتیم که اگر مسابقات بینالمللی برگزار میشود و شاخص انس با قرآن پس از این مسابقات در همین تهران که محل برگزاری مسابقات است ارتقاء پیدا نمیکند با چه حجت شرعی این مسابقات برگزار میشود.
حسینی با اشاره به اینکه به امید تغییر در این جایگاه قرار گرفته است، گفت: مثل خیلی از افرادی که به امید تغییر و اصلاح آمدند، من هم به این امید آمدم. در موضوعی که در نظام این قدر هزینه میشود اما تاثیرگذاری مطلوب ندارد در آن جایگاهی که بایستی که بایستد نایستاده و آن تاثیر بینالمللی که باید داشته باشد را ندارد؛ تنها برای اینکه این را یک مقدار بهبود ببخشیم، آمدم. اگر چه اگر همین تاریخ چهار دهه مسابقات کشورمان را مطالعه کنیم میبینیم که در ابتدا برای برگزاری مسابقات، در بحث حفظ به انگشتان یک دست حافظ قرآن نداشتیم، این فضای رقابت چرخ را به حرکت درآورد اما چون نتوانستیم درست مدیریت کنیم یکباره مواجه با آن شدیم که آن آثار خوبی که در پی داشت کم کم در خودش خنثی کرد. اگر من نمیدیدم که این قدر شخص مقام معظم رهبری اهتمام به برگزاری این مسابقات دارند احتمال داشت که در طول همین دو سال انگیزهام را برای اینکه در این عرصه بمانم و وقت بگذارم از دست بدهم. امسال برای سومین سال به دیدار مقام معظم رهبری رفتیم، ایشان به نوعی خودشان را میزبان مسابقات میدانند و میفرمایند، مسابقاتی که برگزار میکنیم مظهر توجه جمهوری اسلامی ایران به قرآن، و مظهر توجه مسلمانان به قرآن است و ما میخواهیم همدلی به وجود بیاوریم.
حسینی خاطرنشان کرد: وقتی در فضای بینالملل وارد میشویم، واقعا با گوشت و پوست درک میکنیم که امروز جمهوری اسلامی ایران برای اینکه با جهان اسلام گفتوگو کند مسئلهای که وفاقی بیش از قرآن در آن باشد وجود ندارد، اما اینکه من و همکاران من نمیتوانیم آن طوری که باید و شاید از ظرفیت این مسابقات استفاده کنیم، این چیزی است که نیاز به بیان ندارد و مشهود است. اما اینکه در این مدت هیچ قدمی برداشته نشده و هیچ حرکتی هم نشده طبعاً این طور نبوده. اتفاقاتی افتاده که من تیترهای آن را در اینجا عرض کردم که اهم آن همین بحث نظام جامع مسابقات است.
در بخش دیگری از نشست محمود بیژنی، از کارشناسان قرآنی کشورمان به بیان برخی دیگر از انتقادات خود نسبت به مسابقات قرآن پرداخت. وی در صحبتهای خود با اشاره به اینکه اگر در ماه مبارک رمضان چند ثانیه مانده به اذان روزهخواری کنیم، روزه باطل میشود، گفت: اگر در مورد مسابقات نیز از این دید نگاه کنیم، متوجه خواهیم شد که هزار خوب توسط یک بد از بین میرود.
وی با اشاره به اینکه یکی از مشکلاتی که در عرصه فعالیت های قرآنی با آن مواجه هستیم، مشکلگریزی است، گفت: مشکلگریزی یعنی اینکه همه مشکلات را پنهان کرده و از آن فرار کنیم، بحث دیگر مشکلگشایی است که در کشور ما رایج است و برای مشکلات چاره پیدا میکنیم، در صورتی که دنیای مدرن مشکلجو هستند و علاج واقعه را قبل از وقوع آن پیدا میکنند. اگر این وقتی که امثال من برای قرآن هزینه کردهایم برای موارد دیگر مصرف میکردیم به پیشرفتهای بسیار زیادی میرسیدیم.
بیژنی با اشاره به اینکه در قرآن سه بار از عبارت «احسن عملا» استفاده شده است، گفت: در قرآن هیچ وقت به «اکثرا عملا» اشاره نشده است، ما تنها به عمل نگاه میکنیم، بنابر این یکی از ایرادات ما این است که اکثرالعمل هستیم در حالی که باید احسنالعمل باشیم.
این فعال قرآنی کشورمان خاطرنشان کرد: مسابقات ما بیشتر نقادانه است تا ارشادی و جذبی. مسابقات پرورشی و تربیتی نیست. در مسابقات، دنبال اصوات و نامها هستیم، من اعتقاد دارم با آییننامه امروز یک شخص اول میشود و اگر به مقدار جزئی آن را تغییر دهیم یک شخص دیگری رتبه اول را کسب میکند، پس عملاً این مسابقات خروجی درستی ندارد؛ چرا که شاخصها غلط است. در مسابقات به حد نصاب میرسیم در صورتی که باید به پرورش خلاقیتها فکر کنیم. مسابقات باعث شده حنجرهها شناخته نشده باقی بماند؛ چرا که مسابقات ما را در یک چارچوب قرار داده و باید در آن چارچوب بخوانیم و دیگر نمیتوانیم آنگونه که خودمان میخواهیم، بخوانیم.
وی اذعان کرد: مسابقات بیشتر به کلیشهخوانی تشویق میکند، این قرآن نیست، بلکه نمایش و آهنگ است، مسابقات باعث شده تا ظرفیت و ابتکارات از بین برود. تصمیمگیری برای مسابقات به چند نفر محدود شده است، پس جایگاه بقیه کجاست؟ بقیه چه محلی از اعراب دارند؟ این دغدغه چهلساله من و امثال من است.
بیژنی با اشاره به اینکه میتوانم این ادعا را داشته باشم که جامعه قرآنی را طی یک سال تغییر دهم، گفت: جامعه قرآنی منابع انسانی هستند، ما به منابع انسانی فکر نکردهایم. اوقاف، کجا من و امثال من را پرورش داده است؟...
این فعال قرآنی با اشاره به اینکه تأثیر مسابقات بر پرورش قاری نقطهای و قطرهای است، گفت: در صورتی که تأثیرها باید جهشی باشد. جواد فروغی بر اثر یک جهش تبدیل به فروغی شد، در حال حاضر ما شاهد جهش قاریان خودمان نیستیم؛ چرا که مسابقات جلو این کار را گرفته است. مسابقات صوت محور است و الان هم فریاد محور شده است. مسابقات از بحث فنی و معنامحوری خارج شده است که البته طی سالهای اخیر وضعیت بهتر شده است. یکی دیگر از اشکالات این است که مسابقات با داوران تنظیم میشود، در حالی که باید با متسابقان تنظیم شود؛ چرا که نباید به آنها استرس وارد شود و این یکی از بزرگترین عارضههای مسابقات است. ما یک مشکل داریم این است که مشکلات در ویترین قرار میگیرد، ما سراغ مشکلات میرویم در صورتی که باید ابتدا علتیابی بشود بعد به سمت حل مسائل برویم.
وی خاطرنشان کرد: اگر استاد عبدالباسط هم به مسابقات ایران بیاید از رقابت خارج میشود و رتبهای نمیآورد. چرا قاریان ضعیف را به مسابقات دعوت میکنید؟ و بعد هم انتظار داریم قرآن بر مردم اثر بگذارد. باید کمی ارزش قائل شویم، ۳۰ نفر از دیگر کشورها دعوت کنیم، اما نخبه باشند. اگر هزینه مسابقات با یک برنامه مدون صرف قاریان داخلی خودمان شود طی مدت کوتاهی صدای قاریان ایرانی دنیا را فتح خواهد کرد و مصطفی اسماعیلها ساخته خواهد شد. این مسابقات، باعث تحلیلرفتگی و فرسوده شدن شده است، این حرفها فارغ از بحث رحمت و عشق بودن قرآن است اما مسابقات این فرسودگی را به وجود آورده است.
بیژنی افزود: برای خروج از این تحلیلرفتگی باید برنامهریزی و حمایت عملی صورت بگیرد. آنها به یک نوازش راضی هستند. مسئله دیگر تعیین خط قرمزهاست، این خطوط قرمز باید واحد شود؛ چرا که هر مرکز خطوط قرمزی را طراحی میکند.
این فعال قرآنی کشور با اشاره به اینکه توزیع تلاوتها توسط قاریان در کشور نیز مطلوب نیست، بیان کرد: در یک روز برای یک قاری چند تلاوت در گرفته میشود در حالی که برخی قاریان دیگر در طول چند سال حتی یک تماس برای تلاوت ندارند. عدم هماهنگی بین سازمانها یکی دیگر از آسیبهاست و آسیب دیگر افزایش میانگین سنی است، افزایش سن به این خاطر بوده است که خروجی با ورودی تناسب ندارد. شرایط در مسابقات به گونهای است که اگر یک نفر امسال به خاطر یک اشتباه ساده رتبه اول را کسب نکند، معلوم نیست چند سال بعد موفق به کسب رتبه شود، سال ۷۰ آقای هروی نفر اول مسابقات کشوری شدند و آقای کریم منصوری نیز نفر اول چند سال قبل بود که بین این دو برای حضور در مسابقات بینالمللی مسابقه انتخابی گذاشته شد که هروی اول شد و کریم منصوری رفت تا پنج سال بعد، توانست اول شود. البته این را نیز باید گفت که قاریان بینالمللی نیز الان در کشور جایگاهی ندارند؟ آیا وضعیت آنها مشخص است، جالب است برای آنها نیز برنامهای وجود ندارد.
بیژنی با اشاره به اینکه چند راهکار برطرف شدن این موارد دارم، تأکید کرد: اولین مورد این است که به مدت پنج سال مسابقات را برگزار نکنیم، بودجه این مسابقات ذخیره شود و نقشه راهی تهیه شود و جایگاه قاریان تبیین و تعیین شود. آموزشهای قرآن را باید براساس علم روز انجام دهیم. من شخصاً این کار را انجام دادهام. باید یک سیستم ایجاد کنیم که یک ورودی، یک فرآیند و یک خروجی داشته باشد در این سیستم باید برای هر کدام از اینها تعریف شود. ما شاهد هستیم در ورزشهای رزمی برای گرفتن کمربند مشکی باید حداقل سه سال بگذرد، هر چند که در این مدت ورزشکار دهها مدال کسب کند، باید از چنین روشهایی استفاده شود.
وی با اشاره به اینکه یکی از آسیبها این است که ظرفیتهای بالقوه به حالت فعل در نیامده است، گفت: من ادعا دارم که همه قاریان را میتوان طی یک یا دو ماه حافظ کل قرآن کریم شوند، من خودم اولین فردی هستم که این کار را انجام میدهم. من این موضوع را سالها قبل حتی به رئیس جمهور نیز پیشنهاد دادم. من سالها قبل از یکی از مسئولان درخواست کردم تا کلاس زبان عربی را برای قاریان و حافظان برگزار کند، قاریانی که اعزام میشوند به مشکل برمیخورند در صورتی که اگر زبان بدانند کارهای بسیار زیادی میتوانند، انجام دهند. باید کاری کنیم که قاریان اهل تحقیق شوند، دانش که اضافه شود نگرش تغییر میکند و نگرش تغییر کند رفتار تغییر میکند. عارضه بزرگ قرآنیان عدم توجه و تکریم اساتید قرآنی است. حداقل ۵۰ درصد معضلات اجتماعی میتواند برطرف شود اگر به اساتید قرآنی توجه شود.
این فعال قرآنی با اشاره به اینکه برای مسابقات باید به جلسات با سابقه فراخوان داده شود تا شرکت کنندگان از آنجا به مسابقات بیایند، گفت: افرادی که در مسابقات حضور مییابند باید وصل به یک مکتب باشند، همین باعث میشود تا قرآنآموزان پای درس اساتید زانو بزنند. نکته دیگر این است که اوقاف میتواند از اساتید جلسات بخواهد هر هفته در جلسه خودشان در مورد یک موضوع واحد حرف بزنند و مطالب را مطرح کنند. این فرصت را نباید به راحتی از دست بدهیم. حذف انحصارگرایی یکی دیگر از مواردی است که باید به آن پرداخته شود، این انحصارگرایی باید از بین برود.
بیژنی در بخش دیگری از صحبت های خود با اشاره به اینکه برخی حمایتها گزینشی است، گفت: الان در صدا و سیما یک سری تلاوت افراد خاص پخش میشود، من یکبار به یکی از مدیران رسانههای قرآنی پیشنهاد دادم، که شما از قاریان بخواهید بیایند تلاوت کنند و تلاوتها را ارزیابی کنید، اگر مورد قبول شد که هیچ؛ اگر نبود توسط یک استاد، راهنمایی شود و باز هم فرصتهای دیگر به آنها بدهید، برای هر بار فرصت نیز مبلغی هزینه دریافت کنید که البته هیچ وقعی به این پیشنهاد نهاده نشد. در آن صورت است که قاریان به سمت تلاوت فنی سوق داده میشوند.
وی در پایان یک پیشنهاد ارائه داد و گفت: با توجه به اینکه همه اقشار و اصناف در تقویم یک روز به نامشان ثبت شده است، جا دارد روز عید فطر نیز به نام روز قاریان ثبت شود.
در ادامه محمدرضا برقعی، یکی دیگر از فعالان قرآنی حاضر در این نشست به بیان نظرات خود پرداخت و گفت: باید برای آموزش و اشتغال، قرآنیها بیشتر کار کنیم، من مراجعات بسیار زیادی در مورد مشکلات مادی داشتهام، جا دارد به این مورد نگاه جدی صورت گیرد.
وی با اشاره به اینکه سالها قبل کودکی را می شناخته که صدای بسیار زیبای داشته و بسیار بااستعداد بود، گفت: اگر از این کودک حمایت میشد شاید ما با یک قاری در رده عبدالباسط مواجه میشدیم. به همین راحتی یک استعداد بسیار ارزشمند از بین رفت. از این دست استعدادها در کشور بسیار فراوان است اما توجه مسئولان را میطلبد.
برقعی یکی دیگر از مشکلات قاریان و فعالان قرآنی را بحث یادگیری زبان عنوان و خاطرنشان کرد: در این مورد نیز شاهد مشکلات زیادی هستیم، اگر مشکل زبان وجود نداشت شاید بسیاری از اعزامها با دستاوردهای بسیار بیشتری مواجه میشد. در اینجا این سوال پیش میآید که افرادی که اعزام میشوند، آیا تمام شرایط را دارند؟ زمانی که یک قاری مصری به کشوری اعزام میشود، پاسخ تمام سوالات دینی را میداند، اما آیا قاریان ما نیز اینگونهاند؟ ۱۲ سال قبل پیشنهاد دادم که زبان عربی به قاریان و فعالان قرآنی آموزش داده شود، اگر قاری، زبان عربی بداند همین باعث میشود تا با عمق بیشتری قرآن را مطالعه کند.
این فعال قرآنی کشورمان در پایان اذعان کرد: سوالی که وجود دارد این است که آیا همه قاریان قدرت انتقال آموختههای خود را دارند یا خیر؟ به اعتقاد من پاسخ این سوال خیر است، چون با فنون تدریس آشنا هستم مشاهده کرده ام که بسیاری از ما با فنون تدریس بیگانه هستیم. جا دارد در این زمینه نیز فعالیتهایی انجام دهیم. هزینههایی که به این صورت برای مسابقات مصرف میشود، میشد به اَشکال بهتری مورد استفاده قرار گیرد.
ادامه دارد...
منبع:
iqna.ir
لینک مستقیم :
http://mobasherin.ir/shownews.aspx?id=2383